English
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ «ΑΝΤΙΡΡΙΟ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ»
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 1983
Το χωριό ήταν κτισμένο ανάμεσα στο κάστρο –φρούριο (Μικρά Δαρδανέλια) με την τάφρο του και στο εξωτερικό τοίχος κα ι αποτελούσε ένα πραγματικό καστροχωρι . Σύνολο σπιτιών περίπου πενήντα τα περισσότερα στον κεντρικό δρόμο από την «πόρτα » μέχρι την είσοδο του φρουρίου
Το εξωτερικό τοίχος ευρίσκεται περιμετρικά του οικισμού με τις τάπιες ( υπολείμματα βάσεων κανονιών) , τις πολεμίστρες και ολόγυρα την τάφρο που προφύλασσε από τους επιδρομείς.
Η μοναδική είσοδος του χωρίου ήταν από μια μικρή γέφυρα που στηριζόταν πάνω σε διπλή καμάρα που ονομαζόταν «πόρτα » . Υπήρχε δε εκεί ένα πεζούλι που μαζεύονταν οι άντρες του χωρίου μετά τις δουλειές και συζητούσαν μέχρι αργά διάφορα θέματα της καθημερινότητες.
Η αρχιτεκτονική των σπιτιών ήταν με έναν και σπάνια με 2 ορόφους .Το ισόγειο ήταν συνήθως δίωρο με τον ένα χώρο να περιλαμβάνει την κουζίνα ,το τζάκι ,το τραπέζι του φαγητού και ένα τμήμα του να είναι η θέση των βαρελιών του κρασιού .Ο άλλος χώρος περιλάμβανε 2 κρεβάτια ,τραπέζι ,και στους τοίχους ήταν κρεμασμένος ο καθρέπτης του σπιτιού με τυπωμένα σχέδια επάνω του ,κάδρα με οικογενειακές φωτογραφίες .Ο χώρος αυτός με την απλή ,λιτή διακόσμηση ήταν χώρος καθημερινών επισκέψεων και συγκεντρώσεων σε γιορτές και γλέντια . Σε μια γωνία υπήρχε ο αργαλειός που αποτελούσε την κυρία ασχολία των γυναικών του χωριού.
Ο επάνω όροφος (τυπικός α’ όροφος ) περιλάμβανε 4 δωμάτια ανά δυο αντικριστά με είσοδο στο μέσον και έξοδο στο μπαλκόνι της κυρίας όψης . Σε ένα δωμάτιο υπήρχε το τζάκι ,με κρεβάτι και ντουλάπα , και το άλλο δωμάτιο ήταν για κάποιον επισκέπτη. Τα άλλα δυο δωμάτια χωρίζονταν με τετράφυλλη πόρτα και συνήθως χρησίμευαν για τραπεζαρία και υποδοχή επισκεπτών σε γιορτές του σπιτιού . Δίπλα από το κάθε κρεβάτι υπήρχε η «μαντανια» που είχε υφανθεί στον αργαλειό του σπιτιού πλούσια σε παραστάσεις , φαντασία ,χρώματα και τέχνη.
Το χρώμα στο εσωτερικό ήταν συνήθως λευκό και οι διαχωριστικοί τοίχοι φτιαγμένοι με καλάμια και ενδιάμεσα λάσπη από ασβέστη και σοβατισμένοι.
Η εξωτερική τοιχοποιία από πέτρα πάχους 0,60 μ. συνήθως που είχε αφαιρεθεί από το φρούριο. Έξω από τα σπίτια υπήρχε μια βρύση η λεγόμενη «τρόμπα » που προμήθευε πόσιμο νερό στους κατοίκους του χωριου.
